متاسفانه بی توجهی به نظام حرفه ای گری و تربیت نیروهای آموزش دیده در این صنعت و فقدان برنامه ریزی آموزشی درست در این صنعت و به نوعی رها شدگی آموزشی برای متولیان این صنعت خصوصا پس از ایام کرونا و مهاجرت گسترده نیروهای آموزش دیده و باتجربه به مشاغل دیگر به دلیل بیکاری ناشی از پاندمی کرونا باعث شده است تا پیدا کردن نیروی متخصص به کیمیا بدل گردد.
نظام آموزش گردشگری همچنان با فرمان بریده و با دستورالعمل های پراشکال گذشته و بدون برنامه ریزی مناسب پیش می رود و در این میان عدم تعیین تکلیف و ناهماهنگی بین سازمان فنی حرفه ای به عنوان متولی تربیت حرفه ای مشاغل و حوزه آموزش گردشگری بیشترین آسیب را به این صنعت وارد کرده است.
گویا اراده ای برای نظام بخشی به این حوزه مهم و حیاتی برای توسعه گردشگری وجود نداشته و همچنان باید در انتظار معجزه ای نشست تا این معضل تشدید شده پس از کرونا به سرانجامی مناسب برسد.
در عصر حاضر که از یک طرف بحث اشتغال زایی به عنوان دغدغه ای جدی مطرح بوده و از طرف دیگر به دنبال برنامه ریزی توسعه گردشگری و ارز آوری و مهار تورم هستیم، بی توجهی به نظام آموزشی و تربیت نیروی انسانی متخصص به عنوان زیرساخت اصلی توسعه گردشگری نگران کننده است.
لازم است در برنامه ریزی های نظارتی همانقدر که به دنبال بهبود امکانات فیزیکی و گسترش مراکز اقامتی با کیفیت و خدمات گردشگری هستیم به دنبال اصلاح قوانین و ضوابط مرتبط با آموزش گردشگری و یکپارچه و هماهنگ کردن اقدامات در این زمینه باشیم.
انجمن ها و جوامع حرفه ای نیز به عنوان متولی های اصلی مطالبه گری و هماهنگی صنفی می بایست به این مهم توجه ویژه و دغدغه مداری داشته باشند.
تنظیم نظام اطلاعاتی از نیروهای متخصص و کمک به تامین نیروهای انسانی متخصص مورد نیز از این مجرا کارکردی صنفی داشته و لازم است در قالب کمیته های آموزشی و تامین منابع انسانی به این هدف پرداخته شود.
نظام آموزش گردشگری همچنان با فرمان بریده و با دستورالعمل های پراشکال گذشته و بدون برنامه ریزی مناسب پیش می رود و در این میان عدم تعیین تکلیف و ناهماهنگی بین سازمان فنی حرفه ای به عنوان متولی تربیت حرفه ای مشاغل و حوزه آموزش گردشگری بیشترین آسیب را به این صنعت وارد کرده است.
گویا اراده ای برای نظام بخشی به این حوزه مهم و حیاتی برای توسعه گردشگری وجود نداشته و همچنان باید در انتظار معجزه ای نشست تا این معضل تشدید شده پس از کرونا به سرانجامی مناسب برسد. در عصر حاضر که از یک طرف بحث اشتغال زایی به عنوان دغدغه ای جدی مطرح بوده و از طرف دیگر به دنبال برنامه ریزی توسعه گردشگری و ارز آوری و مهار تورم هستیم، بی توجهی به نظام آموزشی و تربیت نیروی انسانی متخصص به عنوان زیرساخت اصلی توسعه گردشگری نگران کننده است.
لازم است در برنامه ریزی های نظارتی همانقدر که به دنبال بهبود امکانات فیزیکی و گسترش مراکز اقامتی با کیفیت و خدمات گردشگری هستیم به دنبال اصلاح قوانین و ضوابط مرتبط با آموزش گردشگری و یکپارچه و هماهنگ کردن اقدامات در این زمینه باشیم. انجمن ها و جوامع حرفه ای نیز به عنوان متولی های اصلی مطالبه گری و هماهنگی صنفی می بایست به این مهم توجه ویژه و دغدغه مداری داشته باشند. تنظیم نظام اطلاعاتی از نیروهای متخصص و کمک به تامین نیروهای انسانی متخصص مورد نیز از این مجرا کارکردی صنفی داشته و لازم است در قالب کمیته های آموزشی و تامین منابع انسانی به این هدف پرداخته شود.