جناب آقای دکتر ضرغامی
وزیر محترم میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی
با سلام و احترام
مایلم به نمایندگی از سوی هیئت مدیره و اعضای انجمن علمی طبیعت گردی ایران، یگانه انجمن علمی و تخصصی فعال در این حوزه در کشور، حضور جناب عالی را در مسند خطیر مدیریت عالی وزارت متبوع تبریک عرض نموده و از خداوند سبحان برای شما و همکارانتان که در آغاز فعالیت دولت سیزدهم که با هدف ایجاد تحول بنیادین در عرصه های مختلف از جمله گردشگری و میراث فرهنگی را سرلوحه خود قرار داده اید توفیق روزافزون آرزو نمایم.
انجمن علمی طبیعت گردی ایران ، تشکّلی مستقل، غیردولتی، صنفی-تخصّصی، غیرسیاسی و غیرانتفاعی است که برای ایجاد هماهنگی، انسجام و همکاری هرچه بیشتر میان اعضای هیئت علمی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی، پژوهشگران، متخصصین و فعالان گردشگری در حوزه اکوتوریسم و در راستای تحقّق اهداف مندرج در اساسنامه و درجهت حفظ و ارتقای منزلت اعضا و ایجاد زمینۀ مشارکت و همکاری دست اندرکاران و توسعه دانش بنیان اکوتوریسم و طبیعت گردی در سال ۱۳۹۵ با اخذ مجوز از وزارت علوم تحقیقات و فناوری آغاز به فعالیت نموده و توانسته در مدت نسبتا کوتاهی اعتماد بخش قابل توجهی از مدیران ذیربط صنفی و تخصصی را به خود جلب نماید و فعالیت های گوناگونی را به ویژه در حوزه برگزاری کنفرانس ها و دوره های آموزشی و پژوهشی ، شرکت در نمایشگاهها و رویدادهای مختلف و حمایت و هدایت پژوهشگران و برنامه ریزی برای ارتقای سطح علمی جامعه هدف به مورد اجرا گذارد.
پرواضح است توسعه همه جانبه گردشگری ، در کنار حمایت هایی نظیر سیاستگذاری، سرمایه گذاری، امور زیربنائی، تاًمین زیرساخت ها و از این قبیل، در گرو اراده، تصمیم و عمل صاحبان اصلی آن یعنی فعالان و دست اندرکاران بخش خصوصی و همراهی دولت محترم محقق می شود. به عبارت دیگر توسعه صنعت گردشگری محقق نخواهد شد مگر اینکه توانمند سازی منابع انسانی یعنی بخش مهم و قابل اتکای صنعت گردشگری وجهه همت اولیای وزارت متبوع قرار گیرد. این نیروی عظیم زمانی بالفعل می شود که به جای تصمیم گیری از طرف آنان، آنان را توانمند به تصمیم گیری صحیح و عمل ماهرانه نماییم.
متاسفانه در شرایط کنونی نظام گردشگری کشور فاقد یک نظام علمی است. در حوزه گردشگری آفت بزرگ سیاسی کاری موج‌می زند و چه بسا گردشگری که در معنای واقعی یک صنعت عمل گرا و تخصصی است به یک نظام رده پایین و‌خارج از انتظار تبدیل شده است.
متاسفانه در کشورمان نظام سیاست هم گردشگری را به رسمیت نمی شناسد و برهمین اساس هست که عمده دست اندرکاران این صنعت خود را بدون پشتیبان و بی پناه می بینند.
صنعت گردشگری و بویژه حوزه تخصصی طبیعت گردی و اکوتوریسم از معضلاتی رنج می برد که اهم آنها را می توان در موارد ذیل خلاصه کرد:
۱- جایگاه تولی گری آموزشی یعنی توانمندسازی نیروی انسانی بخش گردشگری، سالیان سال است که در سطح این وزارت خانه مورد غفلت واقع شده است. نقش آکادمیک آن در دانشگاههای کشور و بخش حرفه ای آن به دوش سازمان آموزش فنی و حرفه ای بوده و متاسفانه وزارت متبوع در پایین ترین سطح این تعامل قرار گرفته و نهادهای مذکور هرکدام برنامه های خودرا بدون کمترین هماهنگی با وزارت میراث تصویب واجرا می نمایند.
۲- متاسفانه در طول سالهای گذشته روند شکل گیری حوزه سرمایه گذاری و تجهیز منابع که خود نیازمند مدیریتی واحد و مستقل و فرابخش از سایر حوزه ها است دستخوش تغییرات گسترده و پی در پی چارت سازمانی گردیده و حتی در زمانی که این نهاد با برخورداری از جایگاه تشکیلاتی (معاونت سرمایه گذاری) ایجاد و در حال رشد و بازسازی خود بود، با اقدامی نسنجیده و بدون مشورت با مجامع علمی و یا صاحبنظران و صاحبان تجربه، منحل گشته و دفاتر ذیربط آن در بین معاونت های دیگر ادغام و دوباره تجربه ای که قبلاً آزموده و شکست خورده بود تکرار گردید.
از قرائن چنین پیداست که ادغام تشکیلاتی حذف معاونت سرمایه گذاری در معاونت های گردشگری و توسعه مدیریت با هدف تسهیل فرایند ارتباطی سه نهاد یادشده صورت گرفته در حالی که بهبود ارتباط میان آنها بیشتر در گرو اهتمام فرایندی است تا تغییرات و تحولات تشکیلاتی.
۳- درطی دوره گذشته بازنگری سیاست های اجرایی طبیعت گردی کشور تا اندازه ای مورد توجه قرار گرفت و با دعوت از متخصصین و ذینفعان لزوم توجه به بخش طبیعت گردی با همکاری و همفکری مجامع علمی دانشگاهی و فعالین بخش خصوصی و فراهم نمودن زمینه های لازم برای بازنگری قوانین و مقرراتی که در این حوزه موجود هست در قالب سند ملی توسعه طبیعت گردی در جریان بود اما متاسفانه این اقدامات هیچگاه به ثمر ننشست.
یکی از مهترین اهدافی که در این سند مورد توجه و اهتمام اعضای محترم قرار داشته یکپارچه نمودن ساختارهای موجود در زمینه طبیعت گردی و جلوگیری از پراکندگی و موازی کاری در این حوزه وساماندهی و حل موضوعات و مشکلات بخش خصوصی است که براین اساس بازنگری سند ملی توسعه و مدیریت طبیعت گردی کشور از اواخر سال ۱۳۹۵ آغاز ولی همچنان در انتظار طرح در هیات دولت بوده و در طی دو سال گذشته نیز مجددا بررسی و مورد بازنگری قرار گرفته است.
از سویی با توجه به اینکه در دوران همه گیری بیماری کرونا و ملاحظه نتایج حاصل از بررسی مرکز تجارت جهانی در خصوص اولویت های توسعه گردشگری هستیم که درآن حوزه های طبیعت گردی و توریسم جامعه محور را در کنار گردشگری فرهنگی و توریسم سلامت جزو اولویت های توسعه گردشگری در پسا کرونا پیش بینی می کند مقرر شد آیین نامه و سند توسعه طبیعت گردی طراحی و‌پیگیری شود تا بگونه ای نقشه راه توسعه این نوع گردشگری نیز تد‌وین شود اما همچنان منتظر جمعبندی نهایی و طرح در هیات محترم وزیران بوده و علی رغم پیگیری های معمول در معاونت گردشگری آن وزارتخانه خاک میخورد.
به هر روی با اغتنام به فرصت بوجود آمده و ضمن آرزوی مجدد توفیق جناب عالی و در جهت بسط و توسعه همکاری‌های علمی و تخصصی فی مابین انجمن و وزارت متبوع بار دیگر آمادگی این انجمن را جهت همراهی و همفکری در برنامه های مدنظر اعلام داشته ، توسعه و اعتلای ایرانی سرافراز در ذیل الطاف حضرتش را مسالت می نماید.
فرید جواهرزاده
رییس انجمن علمی طبیعت گردی ایران
