هیچ تردیدی نیست که رعایت کدهای اخلاقی در سفر و احترام به آئین ها، باورها و ارزش های جامعه محلی از الزامات اولیه سفر و گردشگری است.
زمانی که جاذبه ای اعم از تاریخی، فرهنگی، طبیعی و …. تبدیل به هدف و مقصد گردشگری می شود دولت نیز برای ایجاد زیرساخت ها ملزم به تکاپوی جدی و عملی خواهد بود.
در عین حال لازم است با برنامه ریزی صحیح متولیان و ظرفیت سنجی هر مقصد مانع از تردد و اقامت بیش از ظرفیت و فوق طاقت یک منطقه شد.
از سوی دیگر با فرهنگ سازی و آموزش صحیح به گردشگران می توان آنها را به رعایت موازین و قوانین جاری کشور و به موازات آن احترام به شیوه ی زیست جامعه محلی ملتزم نمود .
گردشگری علاوه بر اینکه یک صنعت مطرح جهانی می باشد یک نیاز غیر قابل اجتناب است و در صورتی که در چارچوب اولویت های دولت قرار گیرد به عنوان یک پیشران قوی در اشتغالزایی بسیار زود بازده و توسعه همه جانبه موثر خواهد بود .
گردشگران و جامعه میزبان هردو حقوقی دارند که باید رعایت شود و در صورت تخطی و تخلف از سوی هریک از آنان می بایست در چهارچوب موازین قانونی از سوی قوه قضائیه مداخله لازم صورت گیرد.
متاسفانه در اتفاق اخیری که در اوپرت رخ داد شاهد اعمال رفتاری خلاف عرف و غیر قانونی با گردشگران مستقر در منطقه بودیم.
جا دارد متولیان صنعت گردشگری و امنیت مردم قویا از قوه قضائیه درخواست نمایند برای رسیدگی به این رویداد تلخ وارد عمل شود.
حتی با فرض اینکه تعدادی از گردشگران تخلفی کرده باشند این نوع برخورد عام و تسری آن به سایر گردشگران_ ملتزم به قوانین و ارزشها صحیح نیست آن هم درست در این برهه زمانی که برای توریست‌های خارجی در مناطقی دیگر از ایران در ایام ماه محرم از فلسفه عزاداری حسینی و تاریخ و قدمت و فرهنگ ایران سخن می گوییم.
طبیعی است چنین برخوردهای تندروانه ای نه تنها موجبات نقض غرض در توسعه صنعت گردشگری را موجب می شود بلکه تا سالها خاطره ی بسیار تلخ و آزاردهنده ای در اذهان عمومی بر جای خواهد گذاشت.
سامان دهی تورها ( تورهای دارای مجوز از آژانس های مسافرتی با همراهی راهنمایان آموزش دیده و رسمی و دارای کارت از وزارت میراث فرهنگی) و پیشگیری جدی از برگزاری گشت های غیر مجاز که جنبه های تخریبی آنها به ویژه بر محیط زیست بر کسی پنهان نیست و همچنین فرهنگ سازی بر پایه آموزش و الزام می تواند گامی موثر در توسعه گردشگری پایدار باشد.
