زیباترین هتل های ایران

بازهم ایران و شگفتی هایش در مجامع جهانی زبانزد شدند. همانطور که شنیده اید در طی چند روز گذشته،خبرگزاری سی ان ان  آمریکا  گزارشی را که درباره بوتیک هتل ها و مهمانسراهای جذاب ایران توسط توماس وگمان،جهانگرد سوئیسی تهیه شده بود را منتشر کرد. نگاهی نو و جذاب به ایران که داستانی متفاوت را از سرزمین ما برای جهانیان تعریف کرد. ایران به همچنین نگاه ها و انسان هایی نیاز دارد که او را با تمام زیبایی هایی که در خود نهفته است بشناسند و به انسانهایی که تنها اسمی کوچک را از آن شنیده اند یا اصلاً او را نمی شناسند،نشان دهد و توصیه اکید کنند که مقصدی چنین چشم‌نواز باید در لیست همه گردشگران قرار گیرد.

نخستین کتاب راهنما درباره هتل‌های ایران توسط توماس وگمان منتشر شد تا تصویری واقعی از مکان‌های دیدنی و مهمان‌نوازی ایرانی‌ها به گردشگران و مردم جهان ارائه دهد .

بخشی از گزارش سی ان ان :

میراث فرهنگی ، غذاهای عالی و … بوتیک هتل ها.

برخی از مردم برای تاریخ به ایران سفر می‌کنند؛ ۲۴ مکان میراث جهانی یونسکو برای شروع خوب است. دیگران به دنبال فرهنگ و زندگی مردم می روند ؛ غذای عالی و مهمان‌نوازی افسانه‌ای که مسافران عادی از آن لذت می‌برند، اما «توماس وگمان» کمی متفاوت بوده است. از نظر او ، چشمگیرترین نکته در مورد ایران هتل های آن است. نه هتل های بزرگ هفت ستاره ، بلکه بوتیک های کوچکی که توسط خانواده ها اداره می شوند ؛ در حالی که کاملاً پیشرفته هستند.

اقامت از حیاتی ترین انتخاب ها پس از تصمیم به سفر است. در دنیای امروز،هتل های فول امکانات این دغدغه را برای مخاطبین هدف خود رفع کرده اند ،اما آیا فقط جایی برای استراحت و دسترسی آسان به امکانات تمام آن چیزی است که ما از محل اقامت خودمان در سفر می خواهیم؟

جواب روشن است. خیر.

محل اقامت منبع انرژی سفر ماست . در انتهای بازدید خود به این منبع برمی گردیم تا تجدید قوا کنیم برای ادامه دادن پس اگر حتی در محل اقامت ما نیز نشانه های بزرگ و کوچک از فرهنگ کشوری که به آن سفر کرده ایم باشد در لحظه‌های سفر و بعد از سفر برای ما بهترین خاطرات را می سازد و باز هم ما را به این سو می کشاند. حالا اگر این تجربه مان را مثل توماس وگمن در اختیار دیگران هم قرار بدیم این طوری تو ساختن خاطرات شیرین سفر آنها نیز شریک کنیم. در ایران گذشت زمان و حضور بی شمار گردشگران برای بازدید از میراث تاریخی به جا مانده از ایران و فرهنگ ایرانی این اتفاق را رقم زد تا خانه های قدیمی و تاریخی ایران با معماری و سبکی متفاوت خود به بوتیک هتل های شگفت انگیز تغییر کاربردی دهند و این اتفاق خیلی مورد استقبال گردشگران و مسافرانی خارجی و داخلی قرار گرفت تا تصمیم بگیرند شب‌های سفرشان را در زیر  رقص گچبری های معماری ایرانی به صبح برسانند.

او می گوید: “در ایران ، یک چشم اندازعالی از هتل  بوتیک ها وجود دارد که طراحی معاصر را با میراث خاص ایرانی  ترکیب می کند و این در حال افزایش است.”

آقای وگمن ، متخصص بیمه سوئیس است که در اولین بازدید خود ازایران در سال ۲۰۱۹ ، چنان تحت تأثیر این هتل های چشم نواز قرار گرفت که علی رغم اینکه تجربه چاپ و نشر نداشت ، تصمیم گرفت کتابی بنویسد.

مبینا شیرکوند

او می گوید: “هنگام پرواز از تهران به زوریخ در گوگل سرچ کردم که آیا کتابی در مورد هتل ها در ایران وجود دارد یا خیر و فهمیدم که حتی یک کتاب هم وجود ندارد. در حالی که هنگام بازگشت ، ازاین کشور و به ویژه از هتل های آن بسیار متعجب شدم.”

کتاب او با نام “شب های پارسی ” یا ”  Persian Night ”  ۱۶ تا از بهترین بوتیک هتلها را از شهرهایی مانند تهران و شیراز تا روستایی در جزیره قشم ، در جنوب ایران ، به نمایش می گذارد. این اولین کتاب انگلیسی زبان است که به هتل های ایران اختصاص یافته است و نمایی مختصر از طراحی پر رونق آنها را فراتراز اماکن تاریخی ،  به کسانی که این کشور را نمی شناسند ، می دهد .

وگمن  می گوید “فکر می کنم به هر کشوری که به آن سفر می کنید به خوبی متوجه می شوید که تصوراتی که شما دارید کاملاً متفاوت از واقعیت است و حالا اگر کشوری کمتر شناخته شده باشد و افراد کمتری به آنجا سفر کنند که عکس ها و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند ، واقعیت ها متفاوت تر هم خواهد بود  و من فکر می کنم ایران یکی از آن دسته کشور ها است ، بنابراین احتمالاً تصور غلط بیشتری نسبت به سایر کشورها در موردش وجود دارد. ”

کتاب اوکه در آن با یک تیم ایرانی کار کرده بود ، ۱۶ هتل برتر کشور را به تصویر می کشد. اگرچه بیشتر آنها ساختمان های میراثی هستند که بازسازی  شده اند ، اما با فروشگاه ، گالری ها و حتی رستوران های گیاهخواری پیوندی دارند و حتی بسیاری از آنها توسط زنان نیز اداره می شوند.

در این کتاب به هتل بوتیک جویبار در اصفهان که قدمت آن به اواخر دوره قاجار و قرن نوزدهم برمیگردد ، می پردازد . بنایی تاریخی اما با طراحی مینیمال داخلی که میهمانان خود را بسیار شگفت زده می‌کند. هتلی عاری ازپلاستیک ، با صابون های دست سازارگانیک ، غذای گیاهی و حتی از دمپایی‌های حصیری ساخت هنرمندان جنوب ایران استفاده کرده است.

وگمن در اینجا می گوید: ” وقتی چنین میراث قوی و محکمی از ساختمانهای قدیمی وجود دارد چرا آنها باید بناهای جدید بسازند؟  همین تبدیل ساختمان های قدیمی به هتل بوتیک  راهی برای نگهداری آنهاست. ”

سپس به هتل  بوتیک حانا  در تهران می پردازد . می گوید: “اینجا شبیه به ساختمان های مربوط به دهه ۱۹۳۰ است و  بازسازی هایی در آن انجام شده که به وضوح تفاوت بین قدیم و جدید بودن آن مشخص میشود .”

یکی  از ویژگی‌های ناب بوتیک هتل‌ها که از بزرگ ترین نقطه های قوت آنهاست  و جدا از ویژگی هایی که در همه جای دنیا درباره این نوع از هتل ها یکسان است مثل  تعادل بین مجلل بودن و راحتی، طراحی داخلی شیک و در عین حال فضایی دنج و شبیه خانه  و موقعیت جغرافیایی  ، این است که آنها تلاش می‌کنند همراه با خدماتی که به مهمان خود ارائه می‌دهند، یک کار جدید تر از هتل های معمولی انجام دهند و اونم معرفی مکانی که در آن واقع شده‌اند. پس اگر مهمان یکی از این  هتل بوتیک ها بودید و آنها  با غذاهایی از شما پذیرایی  کردند که در عین خوشمزه بودن  با آنچه که شما دیده اید یا امتحان کرده اید متفاوت است ، بدانید که شما غذایی را میل میکنید  که متعلق به همان شهر و همان منطقه است . پس شما منوی غذایی و نوشیدنی  بسیار متنوع تر از آن چیزی که فکر می کنید را امتحان میکنید .همچنین باید حواس ها را خوب جمع کرد  که در کنار غذاها حتما به سایر علائم و نشانه‌هایی که زینت بخش  در و دیوار هتل ها هستند دقت کنیم چون  در عین زیبایی بخشی ، به معرفی منطقه ای که در آن ساکنیم نیز می پردازند و این یک هنر خاص وخلاقانه‌ مختص به هتل بوتیک های  است  که بیانگر فضای محلی مقصد گردشگری خود باشند  وبرای حفظ میراث فرهنگی محلی که در آن احداث شده‌اند، تلاش کنند .

این  متخصص سوئیسی در کتابش فقط به هتل بوتیک‌ها نپرداخته و بخش هایی را به  مهمانپذیرهای کوچک ( بوم گردی ها )  اختصاص داده است. تجربه اقامتش را در یکی از آن‌ها  که در شهر اصفهان، در نزدیک مسجد جامع که درفهرست میراث یونسکو قرار دارد را شرح داده است. خانه هوازک اولین بوم گردی اصفهان است. خانه‌ای که توسط یک زوج به نام های بابک و نسیم  اداره می‌شود و گویی قرار است مدتی با آن‌ها زندگی کنید. آنها حتی کارگاه چاپ پارچه‌ای را اداره می‌کنند و برای مهمانان دوچرخه دارند.  او می گوید: “شما فقط می توانید سوار شوید ، بسیار آرام است.”

این که محل اقامت ما جایی باشد که ما را مجبور به زندگی کردن  درفرهنگی دیگر کند به نظر می تواند یکی از عالی ترین اتفاق های سفر ما باشد که به دور از ملیت و فرهنگی که در آن رشد کرده ایم خودمان  را غرق  در فرهنگ روزمره کشوری ببینیم که در آن سفر کرده ایم و سبکی جدید از زندگی را جدا از سبک زندگی خودمان تجربه می کنیم .

به اعتقاد وگمن ، تنها هتل ها دلیل رفتن به ایران نیستند و او می گوید این کشور باید در لیست سفرهمه گردشگران باشد.

او می گوید: “ایران یکی از معدود کشورهایی بود که مدت ها بود  واقعاً به آن علاقه داشتم.

ایران ، ژاپن ، پرو – من کشورهایی را دوست دارم که دارای فرهنگ بسیار قوی و باستانی هستند که از لحاظ تاریخی دارای اهمیت هستند. من با چند ایرانی در اروپا ملاقات کرده ام و آنها همیشه رفتار بسیار دوستانه ای داشتند .”

او اولین سفر خود را پس از جدا شدن از همسرش انجام داد.

وگمن می گوید: ” آن اولین سفر انفرادی من بود و می خواستم خودم کاری انجام دهم.”

او که می خواست تنها باشد ، به جای سفر با گروهی ، یک “راهنمای راننده” استخدام کرد که هزینه آن در حدود ۱۱۰ دلار در روز است.

نویسنده کتاب ” شب های پارسی ” درباره چگونگی پیدا کردن هتل‌های محل اقامتش می گوید: “این خارق العاده است زیرا آنها شما را از طریق سایت ها راهنمایی می کنند ، و شما می توانید به همان اندازه که  در توانتان است انتخاب کنید ، بسیار منعطف هستند .”

او می گوید : “رزرو هتل ها  آسان بود – زیرا همه آنها یکدیگر را می شناسند.”

و  “اگر از هر ۱۶ هتل آن ها بخواهید که آیا شما می توانید هتل دیگری را به من پیشنهاد دهید ؟! بله ، آنها این کار را میکنند و بسیاری از آن توصیه ها همیشه بهترین هستند، به علاوه من در اینستاگرام و اینترنت نیز سرچ کردم و همچنین همه کتابهای راهنمای ایران را خواندم”.

او بین سفرهای شبانه و صرف غذا در رستوران ها ، در اولین سفر ۹ روزه خود با هشت هتل آشنا شد.

و در حقیقت ، به عنوان کسی که در مورد تاریخ ایران تحقیق کرده بود ، جنبه مدرن ایران  برای او غافلگیر کننده بود.

او می گوید: “من انتظار کشوری سنتی تر را داشتم اما در این هتل ها کافه هایی شبیه اروپا یا آمریکا بود که برای من تعجب آور بود.” “من انتظار نداشتم که یک دستگاه قهوه ساز Marzocco  ایتالیایی یا یک دستگاه برشته کننده قهوه Probat  آلمانی ببینم و این به نظرم رسید که خلاقیت قوی در اینجا وجود دارد.و متوجه شدم که واقعیت های زیادی وجود دارد و من می خواستم همان چیزی را که  دیدم و لذت بردم را نشان دهم. ”

این که ما بتوانیم اینقدر زیبا سنت و مدرنیته را در کنار هم بگنجانیم و نشون بدیم از دنیا عقب نیستیم ، یکی از خارق العاده ترین کارهایی است که از پسش بر می آییم تا بتوانیم انسان ها را متعجب کنیم .

البته همه داستان هایی که اخیراً از ایران بیرون می آید چندان گلگون نیستند ولی وگمان در تلاش است تا به این نکته اشاره کند که این کتابی درباره هتل ها است ، نه سیاست.

او می گوید: “مطمئناً واقعیت های بسیار متفاوتی درباره این کشور وجود دارد. این کشور ، عربستان سعودی نیست و کره شمالی هم نیست  اما ایالات متحده و انگلیس هم نیست.”

به عنوان یک جهانگرد ، وگمن می گوید که ” من در این کشور بسیار آزاد بودم  احساس می کردم می توانم هر زمان که بخواهم به همه جا بروم. من با استفاده از Google Maps دیر وقت به محل اقامتم می رفتم و همیشه احساس امنیت می کردم.”

همین معرفی هاست که دیدهای مسموم یا نابینا را جدا از بازی های سیاست نسبت به این سرزمین تاریخی و غنی  در سراسر جهان عوض می‌کند و این امکان را به ما می دهند تا بیشتر از دیروز مان،میزبان مهمانان مختلف باشیم و به بالاترین نقطه از لیست گردشگری جهان صعود کنیم.

جا داره یادی کنیم از سهراب سپهری و شعر معروفش  :  چشم ها را باید شست و جور دیگر باید دید .

چنین افرادی در اثر سفر به ایران به ما کمک می کنند  تا بتوانیم چشم های جهانیان را نسبت به کشورمان بشوییم و دست کودک گردشگری ایران را بگیریم تا راه برود و قد بکشد و ما به تماشای قد و بالای او بنشینیم و قربان صدقه اش برویم .

او معماری مساجد را بسیار تحسین میکرد و از غذاهای ایرانی لذت می برد .

وگمن : “آنها غذاهای فوق العاده ای درست می کنند  و غذاهای گیاهی زیادی دارند و از نظر غذایی فرهنگ بسیارغنی دارند .”

و سپس تحت تاثیر رفتار مردم قرار گرفت .

او  گفت: “من یک سال در برزیل زندگی کردم بنابراین بسیار به فرهنگهای دوستانه و باز عادت کرده ام ، اما من فکر می کنم ایرانیان دوستانه تر رفتار می کنند.”

بیشتر مهمانان دیگر هتل ها هنگام اقامت او،  اروپایی ها و ژاپنی ها و همچنین افراد محلی بودند.

کتاب «شب‌های پارسی» پیش از همه‌گیری ویروس کرونا نوشته شده است، وگمن قصد دارد با پایان همه‌گیری وقتی اوضاع روشن ترشد به ایران برگردد و اولین کاری که او انجام خواهد داد ؛ برگزاری یک رونمایی از کتابش است .

شاید بتوان گفت یکی از بهترین تصمیمات مقامات گردشگری ایران دادن فرصت برای تبدیل خانه های سنتی و تاریخی با معماری خیره کننده و منحصر به فردشان به بوتیک هتل ها ، اقامتگاه های بوم گردی و رستوران ها با هدف ترویج فرهنگ کشور است که هم کمک شایانی به اقتصاد و چرخه‌ی گردشگری کرد .  یک جایی  نتیجه این تصمیم شان می شود  یکی از گزارشات مهم  بزرگ ترین خبرگزاری های دنیا و تصویری جدید و پاک نشدنی از ایران را در ذهن جهانیان ثبت می کند  و حتی انگیزه ای می شود  برای چاپ کتاب توسط کسی که فقط به سرزمینی سفر کرده بود که آوازه شهرت تاریخی و باستانی آن را بسیار شنیده بود اما متوجه شد که اینجا چیزی فراتر از تاریخ در جریان است و تنها همین حرکت می‌تواند دری کوچک اما پر از مسافر را به روی گردشگری ایران باز کند. از همین قبیل تصمیم ها است که می تواند یک شبه سرگذشت یک صنعت را از این رو به آن رو کند و سابقه جهانی یک کشور را متحول کند . بنابراین،  با توجه به وضعیتی که شیوع ویروس کرونا برای صنعت گردشگری به‌وجود آورده است بهتر است ایده های جدید را دید و دست به تلاش برای احیای مجدد این صنعت زد تا بتوان رونق بیشتری به گردشگری داد و سطح آن را بالا برد .