این روزها که ترمز گردشگری بعد از ۶ دهه رشد فوق العاده به یکباره کشیده شده است ما در بالای بلندی ایستاده ایم تا گرد و غبار این بحران فروکش کند و ببینیم چه به روز شهری که ساخته بودیم آمده است؛ امروز در حالی روز جهانی گردشگری را گرامی می داریم که شعارش بیم و امیدهای فراوانی از عدم بازگشت به روزهای گذشته و همچنین امید به آینده را متبادر می کند.
پاندمی کرونا تاثیرات اجتماعی و اقتصادی گسترده ای در دنیا داشته است، هم کشورهای توسعه یافته و هم کشورهای در حال توسعه از آن آسیب بسیاری دیده اند.
اما در این میان و در صنعت گردشگری هستند کشورهایی که نسبت به دیگران آسیب پذیر تر بوده اند؛ و شروع روند بازسازی این صنعت برای آنها مستلزم آن است از مزایای حرکت دوباره رشد به طور عادلانه و فراگیر برخوردار شوند؛
جامعه جهانی به این اعتقاد باور دارد که تأثیر گردشگری بر اقتصاد فراتر از رشد اقتصادی است و رشد مثبت آن از طریق پیوند بین بخشی حاصل میگردد و پیامدهای اقتصادی ناشی از آن در کاهش تولید ناخالص داخلی جهانی (GDP) و همچنین سایر متغیرهای کلیدی کلان اقتصادی و اجتماعی منعکس می شود که فارغ از تحت تاثیر قرار دادن ۱۰۰ میلیون شغل مستقیم گردشگری ( طبق گزارش بانک جهانی) باعث مختل شدن چرخش ارز در میان کشورها نیز می شود.
بنابراین UNWTO روز جهانی گردشگری ۲۰۲۱ را به عنوان روزی برای تمرکز بر گردشگری برای رشد فراگیر تعیین کرده است. این مهم فراتر از آمار گردشگران و گردشگری است و اذعان به این دارد که در پشت هر عدد که ما آن را میخوانیم شخصی وجود دارد که گردشگر نام دارد.
سازمان UNWTO از کشورهای عضو و همچنین غیر عضو دعوت می کند تا از توانایی منحصر به فرد گردشگری برای اطمینان از اینکه هیچکس از روند بازسازی بعد از کرونا و رشد دوباره عقب نمانده است اطمینان حاصل کنند زیرا دروازه کشورها برای دوباره باز شدن خود را آماده می کنند و همگی چشم به آینده ای دارند که دوباره روزهای خوب را تجربه کنند.
بهره نبردن از فرصت های برابر باعث عقب ماندگی و عدم رشد فراگیر خواهد شد و شکاف ایجاد شده در این صنعت روز به روز عمیق تر می گردد، این روند جدا از اینکه باعث می گردد کشورها نتوانند پیوند بین بخشی را که از اساس گردشگری است حفظ کنند، عاملی می گردد تا تراز اقتصادی ناشی از عدم چرخش ارز آسیب جدی ببیند که مسلما اثرات آن باعث گسترش فقر، نابرابری جنسیتی و افزایش بی کاری و رشد اقتصادی عادلانه می گردد، رویه ای که در تضاد با اهداف عالی سازمان ملل و سازمان وابسته ای بنام UNWTO خواهد بود.
ما نیز در ایران مانند تمامی کشور ها با باز شدن مرزهای جهانی و همچنین تغییر ساختار دولتی چشم امید داریم تا با تصمی گیری ها و جهت گیری های صحیح سهم مناسبی از این رشد فراگیر را به دست آوریم.
ما امروز روز جهانی گردشگری را در حالی جشن می گیریم که می بایست با هماهنگی بخش خصوصی برای تحقق شعار سازمان جهانی گردشگری برای افزایش مشارکت ها به جهت اطمینان از بهره مندی حداکثری از مزایای این رشد و شناخته شدن گردشگری به عنوان یک الویت توسط بالاترین سطوح بخش سیاسی با نگاه به آینده و توجه به گسترش زنجیره توزیع در داخل کشور، با تسهیل سرمایه گذاری در بخش گردشگری رشدی فراگیر و با آگاهی از ارزش های اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی گردشگری با نگرش دستیابی به اهداف توسعه پایدار را برای خود به ارمغان بیاوریم؛
و در آخر نباید فراموش کرد که رشد علم در گردشگری در دهه های گذشته بسیار سریع بوده و ما در کشورمان از این قافله عقب مانده ایم به همین دلیل در کنار این اقدامات عملی می بایست افزایش دسترسی به آموزش در حوزه گردشگری و ارائه آموزش های تخصصی و بروز در اولویت قرار دهیم تا هم خود و هم دیگران را در رشد آینده گردشگری سهیم کنیم.
